© Theodoor Heijerman

Porcellio spinicornis

Habitat
Porcellio spinicornis komt alleen voor in biotopen die sterk door de mens zijn beïnvloed: (oude) gebouwen, begraafplaatsen, muren, plantenkassen, tuinen, gemeentelijke opslagterreinen en parken.

Ze houden zich overdag op onder stenen, in muurspleten, tussen kiezelstenen tegen muren, onder droge planken en dakpannen en dergelijke. Geregeld wordt hij binnenshuis aangetroffen.

Ecologie
Porcellio spinicornis is een kalk- en warmteminnende soort, die goed tegen droge omstandigheden bestand is en vochtige omstandigheden lijkt te mijden. Daardoor is deze pissebed vaak overdag actief en soms in de volle zon waar te nemen.

Op gunstige plaatsen, zoals oude muren met kalkcement of monumentale begraafplaatsen, kunnen ze in zulke grote aantallen optreden dat ze tot de dominante soorten behoren. Ze hebben gezelschap van Armadillidium vulgare, P. scaber, Oniscus asellus en soms van Porcellionides pruinosus of A. nasatum.

In minder optimale habitats zijn de dichtheden lager, waardoor ze, ondanks hun opvallende uiterlijk, moeilijk te vinden zijn. ’s Winters trekken ze zich terug in huizen, spouwmuren, kruipruimten enzovoort. De koude jaargetijden zijn daarom minder geschikt voor het inventariseren van deze soort.

Bron: Berg et al. (2008).

---> determinatie