© B. Peijs

Ligia oceanica

Habitat
Ligia oceanica is een litorale pissebed die voorkomt langs en net boven de hoogwaterlijn rond het vloedmerk. Hij zit voornamelijk op en onder verhard substraat langs de kust, zoals rotsblokken op havenhoofden en strekdammen en heeft groeven en scheuren nodig om zich overdag in terug te trekken.

Als de voegen tussen basaltblokken zijn gedicht met teer is L. oceanica meestal afwezig. Ligia oceanica is afhankelijk van zout en komt langs brak water met een zoutgehalte van minder dan 6‰ niet meer voor. Hij wordt met hoge uitzondering in gebouwen aangetroffen die langs zout water staan.

Ecologie
In de schemer is L. oceanica soms in enorme aantallen actief waar te nemen op basaltblokken, foeragerend op algen. Hij kan in de zomer soms overdag in de volle zon rennend worden aangetroffen. Dit komt doordat de luchtvochtigheid in de schuilplaatsen te hoog oploopt door instraling van de zon, waardoor ze gedwongen zijn een andere dagrustplaats op te zoeken. Door de aanwezigheid van chromatoforen op het lichaam kan hij zijn kleur aanpassen aan de ondergrond.

Bij een korte steile helling is Ligia oceanica samen te vangen met Porcellio scaber en Philoscia muscorum, twee soorten die zoutspray in bepaalde mate verdragen.

Bron: Berg et al. (2008).

---> determinatie