© Theodoor Heijerman

Haplophthalmus mengii

Habitat
Een bodembewonende pissebed van vochthoudende grond, voornamelijk op kalkrijke rivier- en zeeklei. Zilte omstandigheden worden gemeden. De dieren zitten aan slootkanten en greppels, in houtwallen, vochtige loofbossen, ruige wegbermen en aan oevers van plassen. Ze zijn verspreid in de bodem te vinden, vooral in rulle, vochtige grond. Er zijn waarnemingen gedaan tot op 40 cm diepte.

Haplophthalmus mengii houdt zich ook vaak op onder dood hout, slootschoonsel, bladstrooisel, maar vooral onder stenen en dergelijke en op de grens van beton- of steenconstructies en grond. Deze pissebed komt meestal met slechts enkele individuen samen voor. Dat H. mengii geen cultuurvolger is, blijkt uit het feit dat hij slechts af en toe gevonden is op plaatsen die sterk door de mens zijn beïnvloed, zoals tuinen en plantenkassen.

Ecologie
Deze kleine, witte pissebed is vochtminnend. De vrouwtjes met broed zijn gevoelig voor wisselende omstandigheden voor wat betreft bodemvochtigheid en temperatuur, waardoor ze zich dieper in de grond terugtrekken.

De ecologie vertoont opvallende overeenkomsten met die van andere bodembewonende soorten, zoals Trichoniscoides helveticus, T. sarsi en Metatrichoniscoides leydigii, waarmee hij veelvuldig samen voorkomt. Van de overige begeleidende soorten komen met name Trichoniscus pusillus en Trichoniscoides albidus in aanmerking. Buitengewoon zelden worden H. mengii en H. danicus samen aangetroffen.

Bron: Berg et al. (2008).

---> determinatie